'Nie jestem dobra mamą'.
'Wszystko źle robię'. 'Inni na pewno lepiej sobie radzą jako mamy i żony.' *
*
Kiedy Leila sie urodziła i przechodziłam przez trudny czas jako świeża mama, mając w głowie dużo negatywnych myśli - moja przyjaciółka dała mi jedną z najlepszych rad jakie do tej pory usłyszałam na temat macierzyństwa. Ale wiem że odnosi się do każdej dziedziny życia...
**
'Te oskarżenia, które słyszysz w Twojej głowie nie są od Boga. Nie są prawdą. Ktoś chce ukraść Twoją radość i pewność siebie jako Mama. Masz wszystko czego potrzebujesz w Nim.'
**
Teraz, po urodzeniu się Zoè, te oskarżenia 'jakoś' znowu wkradaja się do mojej głowy, próbując przejąć kontrolę nad tym jak się czuję jako mama. *
*
Ale wiecie co?
Właśnie oto chodzi w tej całej Wielkanocy.
Wielkanoc to nie jajeczka i zajączki. *
*
Wielkanoc to Jezus, który przezwyciężył ciemność.
Wielkanoc to Jezus który zmartwychwstał i żyje we mnie.
Wielkanoc to Jezus w którym ja mam teraz moc przezwyciężyć ciemność i słabość. I oskarżenia. Dzięki Niemu nie muszę chodzić pokonana. *
*
I dzisiaj (i jutro) to właśnie będę na głos mówiła kiedy w mojej głowie pojawia się myśli, których nie powinno tam być. *
*
Bo tylko w Nim mam zwycięstwo!
💪😇❤👨👩👧👧
#Wielkanoc #negatywnemysli #emocje #macierzyństwo #mama #dzieci #rodzina #Jezus #słabość #sila #moc #kobieta #córka #ezer
Dzisiaj jest taki dzień, że ciągle coś robię ale mam wrażenie, że nic nie osiągnęłam. Krzątam się po domu, karmię, rozwieszam pranie, zrobiłam obiad, karmię, poszłam do sklepu, zbieram zabawki z podłogi, zmieniam pieluszkę... co wam będe wymieniać - same wiecie. *
*
A że kochana babcia (którą pierwszy od 3 lat mamy za płotem) wzięła starszą latorośl do siebie - pomyślałam że zrobię coś. No wiecie - coś! Coś takiego, że pod wieczór będę mogła powiedzieć sobie 'o, udało ci się to osiągnąć'.
**
Że na przykład napisałam artykuł albo poprowadziłam kurs małżeński albo przeprowadziłam z kimś ważną rozmowę, albo przebiegłam 5km albo (tu wstaw swoją pasje albo ważne dla Twojego rozwoju zajęcie)...
**
Ale chyba się na to dziś nie zapowiada.
No i już mnie trochę rozczarowanie zaczęło dopadać, ale że walczę teraz z narzekaniem - to przecież mi nie wypada...
**
Mówię więc do siebie - no ale może to co robisz tu i teraz to jest właśnie to COŚ?? To najważniejsze coś.
**
Ostatnio młody chłopak zapytał mnie przyjacielsko co dziś robiłam.
Szybko w głowie zrobiłam zrobiłam sobie pokaz slajdów z dzisiaj.
Składanie prania, robienie obiadu, zmywanie, rysowanie, układanie puzzli, kąpiel dzieci, przebieranie, negocjacje ubrań, koloru kubka, noszenia czapki, konsystencji owsianki...
Która z tych rzeczy mam mu wymienić? ?
**
''A wiesz no... takie tam w domu z dziećmi" - postanowiłam odpowiedzieć.
"A, czyli zwyczajny dzień, nic takiego".
**
Zwyczajny dzień. Nic takiego.
A jednak COŚ.
Najważniejsze coś, które możemy dzisiaj robić.
Najważniejsza misja, jaką będziemy w tym życiu mieć. *
*
"Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody" - zaczyna się tutaj w naszym domu.
Dzisiaj. *
*
Nie chcę przegapić tego momentu...
*
#dzieci #blogoslawienstwo #macierzyństwo #dom #żona #mama #misja #wychowanie #Bóg #biblia #uczniostwo #codziennosc #rodzina #wiara #córki
Złapałam się na tym, że ostatnio zaczęłam znów sporo narzekać...
**
Jakiś czas temu wydalam wojnę narzekaniu i chyba było z tym u mniej lepiej. *
*
Ale od kiedy przeprowadziliśmy się tutaj, mam wrażenie, że pozwoliłam sobie na bycie marudzącą żoną.
W końcu mam do tego podstawy, prawda?
**
Bo że jestem ciągle z dziećmi i nie mam czasu dla siebie. Że już mam dość sprzątania tego samego bałaganu. Że chciałabym móc zobaczyć się z przyjaciółmi. Że brakuje nam tego i tego do domu. *
*
''Lepiej jest mieszkać kątem na poddaszu niż z kobietą swarliwą we wspólnym domu." (Przyp. 25:24)
**
Aułć. Nawet mój mąż, który rzadko mówi takie rzeczy powiedział, że zaczęłam więcej narzekać... A to nie jest coś co chcę słyszeć od mojego męża.
**
Mam wrażenie, że pozwoliłam sobie na więcej narzekania, bo przecież jestem taka biedna, w tej nowej, trudnej sytuacji. REALLY?
**
Wiem, że jest wiele osób, które bez zastanowienia zamieniłyby mój najgorszy na ich najlepszy dzień...
**
Mam tak dużo. Zdrową rodzinę. Męża, który chce ciężko dla nas pracować (A od kiedy tu jesteśmy pracuje z domu co było naszym marzeniem!). Dwa skarby od Boga do kochania. Budzi mnie tu pianie koguta i widok na zielone pole.
A przede wszystkim...
Niezależnie od tego co sie obecnie dzieje w moim życiu - i czy jest mi latwo czy nie... *
*
Mam wielkiego Boga, który nadaje mojemu życiu sens. Mam Boga, który chce mówić do mnie codziennie. Który mnie kocha taką jaką jestem. Który mnie akceptuje i kocha bezwarunkowo.
Który daje mi nadzieję na jutro.
Który nie powiedział, że nigdy nie napotkam w życiu trudności.
Ale powiedział, że nigdy mnie nie zostawi i nie opuści. *
*
Jest to trochę powodów do wdzięczności, co nie?
**
A jakie są Wasze na dziś?
#narzekanie #malzenstwo #żona #żonaimaz #rodzina #akceptacja #macierzynstwo #dom #wiara #wdziecznosc #bozamilosc #bog #dzieci
Tylko Bóg może naprawdę wypełnić te wszystkie luki, które w sobie nosimy.
Tylko On może dać nam odpowiedź na to pytanie ‘Czy jestem wystarczająca/y?’ Tylko On może uciszyć te desparackie wołanie naszej duszy ‘kochaj mnie!’. Nie za to co robię albo za ta jak wyglądam. Ale taką jaką jestem, kiedy nikt nie patrzy.
Tylko On może wypełnić nas taką miłością, która pozwoli nam nie skupiać się ciągle na sobie i własnych zranieniach – ale pomoże nam otworzyć się na innych i dzielić się tą miłością.
Tylko On sprawił, że jestem teraz w stanie widzieć gorszy dzień mojego męża z tej właśnie perspektywy, a nie przez pryzmat tego, że zranił moje uczucia.
Dlatego, że moje poczucie wartości nie leży już w moim mężu. W tym co on robi dla mnie albo jak i co do mnie mówi. Tak, oczywiście, jako kobieta i żona chcę i potrzebuję romantycznych słów i gestów, zapewień o miłości, słów zachęty. Bardzo ich potrzebuję!
Ale kiedy przez jakiś czas ich nie ma (nauczyłam się też o nie otwarcie prosić, przypominać mu, że ich potrzebuję!), albo kiedy spotykam się z czymś odwrotnym z jego strony – to nie zagraża to już tak bardzo mojemu JA.
Oczywiście, mój mąż ciągle ma moc ranienia mnie. I jego słowa ciągle mnie dotykają, zasmucają. Przecież ja też jestem tylko człowiekiem.
Ale nie muszą już sprawiać, że cała moja tożsamość wtedy lega w gruzach. Że czuję się wtedy nieważna i niekochana. *
*
Postanowiłam, że będę opierać się na tym, co Bóg myśli o mnie. Na tym wszystkim, co czytam o sobie w Jego słowie (że jestem cenna, że jestem Jego córką, że jestem źrenicą Jego oka, że On sie o mnie troszczy, że On ma plan dla mojego życia, że kocha mnie taką jaką jestem) – a nie na kłamstwach, które przez lata nagromadziły się w mojej głowie (jesteś niewiele warta, musisz zapracować sobie na to, żeby być zaakceptowana, jesteś słaba...). *
*
A kiedy nasza tożsamość jest bezpieczna – bo opiera się na Nim - kiedy nie udaję się już mojego męża, żeby pomógł mi ‘czuć sie lepiej z samą sobą’, kiedy ta presja nie spoczywa już na nim - to nasze małżeństwo zaczyna funkcjonować na zupełnie innym poziomie...
**
#malzenstwo #tozsamosc #poczuciewartosci #kobieta #żonaimaz #ezer #Bóg #nowezycie #emocje #milosc #Jezus
Mamy za sobą kilka trudnych tygodni podczas ktorych mieliśmy naprawdę mało czasu na rozmowę i bycie razem.
**
W tym 2 tygodniowy wyjazd męża mega do dalekiej Afryki gdzie Internet nie pozwalał nam nawet za rozmowę.
**
I nagle jakoś szybciej się na siebie denerwujemy. Jakoś nagle nie patrzymy na rzeczy z tej samej perspektywy.
W naszą rozmowę wkrada się szorstkość. Liczymy sobie punkty co kto zrobił koło dzieci.
**
Nie tak to ma wyglądać...
**
Zabukowaliśmy wiec hotel. Zostawiliśmy naszą prawie 3 latkę w najlepszych rękach jednej z Babci i pierwszy raz od kiedy się urodziła pojechaliśmy gdzieś na 2 dni, żeby pobyć razem (Zoé towarzyszyła nam jedząc sobie cichutko i spiąc dużo!). *
*
Trochę to kosztowało. I organizacji, i pieniążków i czasu, który mógł być przeznaczony na pracę. *
*
Ale wiecie co? Cena straconego małżeństwa jest dużo wyższa.
**
Wiem, możemy czekać aż dzieci będą większe. Możemy mówić, że to tylko taki czas, który musimy przetrwać.
*
*
Tylko ryzyko jest takie, że kiedy dzieci już podrosna i będziemy mieć tyle czasu ile byśmy chcieli na rozmowy - to już nie będzie o czym...
**
Ten czas teraz jest ważny. Nasze małżeństwo jest ważne. I chcemy w nie świadomie inwestować. Jeśli chcemy, żeby nie było szorstkości... żeby nie było cichych dni... żebyśmy mogli być jednym - A nie tylko dwójką ludzi wychowującą wspólnie dzieci.
**
Nagadaliśmy się w końcu. Zrobiliśmy (lepiej późno niż wcale!) cele na następny rok w różnych kategoriach naszego życia. Jest wizja. Jest jedność. Jest On i jesteśmy MY.
**
#zonaimaz #malzenstwo #jednosc
#rozmowa #klotnie #wizja #cel #wiara #plan #Bóg #żona #mama #dzieci #czasrazem #randkazmężem
Jest takie słowo w języku angielskim, które dobrze oddaje to jak się ostatnio czuję: vulnerable. Czyli bezbronna, podatna na zranienia, wrażliwa.
____
Przeprowadzka do nowego miejsca, gdzie w dużym stopniu muszę polegać na pomocy i doświadczeniu innych, gdzie jestem nieobeznana, gdzie nie moge jak do tej pory płynnie wyrazić swojego zdania (a dla perfekcjonistki to podwójny cios!), gdzie nie znam za wielu osób - sprawiła że tak właśnie się czuję.
Nie łatwo o tym pisać, bo nie łatwo przyznawać się do słabości... do bycia trochę bezbronnym.
Do tej pory zawsze jakoś czułam się dość uprzywilejowana wszędzie tam gdzie byłam, pewna siebie. Ale ta pewność opierała się głównie na znajomości języka, na jakiejś tam edukacji, w miarę dobrej pracy, na tym, że łatwo mi się nawiązuje kontakty z ludźmi.
A teraz ta cała 'bariera' która mnie chroniła jakby zniknęła. I zostałam tylko ja. Taka obnazona. Niczym za bardzo nie mogę się przykryć.
Trudne to bardzo. Bolesne trochę.
___
Ale coś czuję, że to trochę tak miało być... Że są we mnie jeszcze pokłady dumy, której muszę się pozbyć.
____
Że muszę nauczyć się jeszcze bardziej polegać na Nim.
___
A przed ludźmi być taka jaka jestem. Bez maski. Bez bariery ochronnej, bez tej wierzchniej wspaniałości.
____
Może po to, żeby kiedyś mogli patrzeć na mnie i widzieć mniej mnie, ale więcej Niego...
💛💛💛
#vulnerable #kobieta #żonaimaz #żona #ezer #maska #Bóg #wrazliwosc #zmiany #pracanademna #bozeprowadzenie #pokoj #wiara
Mój mąż wyszedł ostatnio wieczorem. Starsze dziecko spało u góry w swoim pokoju, młodsze na mnie.
*
I nagle ogarnął mnie smutek.
Jakoś tak samotnie mi się zrobiło chyba. Ale nie wiem do końca skąd się ten smutek wziął i dlaczego. Macie tak czasem?
*
Za wcześnie jeszcze było, żeby iść spać (nawet jak dla mnie:p), więc pomyślałam, że spędzę wieczór z Netflixem.
*
Coś tam w środku mi mówiło, że obejrzenie filmu wcale nie sprawi, że poczuję się lepiej, ale to zignorowałam.
*
Zaczęłam coś oglądać bez przekonania, ale po 30min wiedziałam już na pewno, że marnuję czas. *
*
Trochę ogarnęłam dom i zrobiła się taka godzina, że pójście do łóżka było już legalne. 'A, prześpię to po prostu' - wyłączyłam swiatlo i ułożyłam się do snu.
*
Minęło parę minut. Nie, to też nie to.
Wstałam, zapaliłam latarkę w telefonie i sięgnęłam po mój notes i biblię. *
Od początku wiedziałam co mam zrobic, ale dopiero teraz posluchalam tego cichego głosu, który mówił mi 'spędź czas ze mną'...
*
Jak zawsze - nie zawiodłam się. Usłyszałam, jak On mówi - prosto do mojego smutnego serca. Odnowił moją duszę. Napełnił nadzieją.
Bo tak sie składa, ze On wpisał wieczność w nasze serca.... Możemy sie starać na różne sposoby zagłuszyć ten cichy głos w nas.
Ale nawet jeśli włączymy głośniej telewizję, pójdziemy na shopping, znajdziemy kogoś kto będzie nas adorował, odniesiemy sukces w pracy, nawet jesli będziemy popularni... *
*
To i tak ten cichy głos tam będzie - mówiąc nam, że coś jest nie tak, że czegoś nam jeszcze brakuje. *
*
Bo naprawdę tylko Bóg może zapełnić tą pustkę w naszej duszy. Tylko On może odpowiedzieć na nasze pytanie 'czy jestem czegoś warta/y'. 'Czy jestem kochana/y?!'. *
*
Tylko On może uzdrowić te rany, które ciągle nami kierują i mają wpływ na nasze decyzje.
Dla mnie pójście za tym głosem trochę lat temu - i ostatniego wieczoru - i mam nadzieję, że jeszcze przez wiele kolejnych - było najlepszą decyzją mojego życia. *
*
I znowu mogłam zasnąć z pokojem w sercu.
A Ty?
*
*
#pustka #smutek #zranienia #przeszlosc #wolnosc #uzdrowienie #milosc #wiecznosc #serce #ezer #kobieta #żona #malzenstwo #mama #Bóg #jezus #bozamilosc #decyzja
Dużo się ostatnio zastanawiałam nad tym JAK wychowujemy nasza 2,5 letnia córkę. Czy używamy dobrych 'metod'. Czy odpowiednio do niej mówimy. Czy jesteśmy za mało czy może za bardzo wymagający; czy dobrze reagujemy na jej obecne trudne zachowania.
I to są wszystko dobre pytania. Myślę, że to, że sobie je już zadajemy świadczy o tym, że świadomie podchodzimy do tej wielkiej i odpowiedzialnej roli jaką jest rodzicielstwo.
Ważne jest nasze podejście do dzieci. Bardzo ważne jest to jak do nich mówimy.
Nie wiem jak wam, ale mi łatwo jest się zniechęcić, kiedy zaczynam porównywać swoje 'metody' wychowawcze z innymi; kiedy w social media czytam o tym co powinnam robić z moimi dziećmi, jak się bawić, co jest dobre dla ich rozwoju, a co nie. O ubiorze i jedzeniu nie wspominając.
Ale w tym wszystkim chcę pamiętać o tym... że najważniejsze i najlepsze co mogę dać moim dzieciom (poza oczywistą rodzicielską miłością) - to pokazanie im kim jest Jezus.
Kim jest dla mnie i co dla mnie zrobił. I jak bardzo warto żyć dla Niego.
Najbardziej (z tych wszystkich ważnych rzeczy;p) chyba muszę jednak się modlić o to, żeby moje życie pokazywało im, że warto za Nim iść. Bo mówić można dużo.
Ale wiem, że moje dzieci muszą tez widzieć, że to o czym mówię jest prawdziwe - że On naprawdę żyje we mnie, że to On daje mi wolność, że to On uzdrawia i przemienia serca - że to dzięki Niemu mam w sobie radość, nawet wtedy kiedy okoliczności są trudne.
Tego najbardziej na świecie chcę ich nauczyć, to chcę im przekazać.
_
_
Może jeśli uda mi się chociaż to 'wykonać' - to mimo, że na pewno popełniam i będę popełniać wiele błędów na mojej macierzyńskiej drodze - to jednak Jego łaska i Jego nieograniczona miłość od moich dzieci - być może przykryje te moje błędy... _
_
I o ile lżejszy jest wtedy ten ciężar rodzicielstwa...
❤❤❤
#macierzyństwo #rodzicielstwo #łaska #wychowanie #dzieci #jezus #przykład #miłość #błędy #noweżycie #uczniostwo #metodywychowawcze #rodzina #żonaimaz #żona #mama
Obudziłam się w poniedziałek i sprawdziłam plany towarzyskie na ten tydzień w kalendarzu.
Było ich dokładnie zero (poza weekendem)*
*
To coś zupełnie dla mnie w nowego. W Londynie zawsze było się z kim spotkać, zawsze coś trzeba było załatwić, gdzieś jechać .
*
*
Dla mnie, która swoją wartość zawsze określała przez to jak bardzo jestem zajęta, ile mam na głowie projektów i jak obfite jest moje życie towarzyskie - to nowa lekcja... *
*
Wstałam więc i po tym jak trochę ogarnęło mnie male przerażenie 'ale co ja będę robić?' - przyszła taka myśl...
*
*
'Jak to co będziesz robić? Będziesz mamą. I żoną. I managerką domu. Masz teraz czas, żeby naprawdę skupić się na tych rolach. Żeby włożyć w nie serce.'
*
*
Jest takie przekonanie dzisiaj (I dlatego pewnie zakorzenione we mnie), że te role nie są wystarczające. Że to za mało...
*
*
A przecież to już tak wiele... tyle musimy włożyć energii, miłości, myśli, planowania, umiejętności - żeby dobrze spełnić 'tylko' te trzy role. *
*
A pytanie - czy chcemy je wykonywać byle jako? Czy raczej chcemy, żeby - po relacji z Bogiem - to były nasze priorytety? *
*
Na dbanie o to, co jest ważne w naszym życiu potrzebujemy czasu.
Tyke ile tego czasu poświęcimy - takie będziemy widzieć owoce. *
*
To takie proste ale jednocześnie takie trudne. Bo przecież tyle rzeczy krzyczy o nasza uwagę. Praca, działalność charytatywna, służba w kościele, relacje z innymi ludźmi. To wszystko to ważne i dobre rzeczy - I zdecydowanie każdej z nich potrzebuję w swoim życiu.
*
*
Myślę, że te role mogą być dla nas priorytetem niezależnie od tego czy pracujemy na pełen etat poza domem, czy nie.
*
*
Od kiedy ja ustawiłam w moim życiu te priorytety - stało się ono naprawdę prostsze. Mam mniej wyrzutów sumienia. Nie staram się angażować we wszystko - tylko dlatego, że ktoś mnie o to poprosił. *
*
Każdą decyzję, filtruję przez pryzmat moich nowych priorytetów - ale też przez podszepty Ducha Świętego. Bo kto wie... A nuż On chce mnie dzisiaj zaskoczyć... *
*
#priorytety #rodzina
#mama #żona #malzenstwo #mojarola #codziennosc #slowerlife #managerdomu #housemaker #dom #zonaimaz #duchswiety #praca #czas #serce #ezer #kobieta #francja
Czy planujecie prowadzić kursy dla Polaków w Londynie?:)
Prowadzimy już kursy, choć jak na razie było to po angielsku, dlatego, że mój mąż jest Francuzem. Mówi po polsku, ale chyba jeszcze ciężko byłoby mu prowadzić kurs w tym języku. Jeśli jesteście zainteresowani, odezwijcie się na maila – marta@zonaimaz.com i dam znać kiedy ruszymy z kolejnym! Pozdrawiam serdecznie :)
Mamy też kontakt z parą w Polsce, która prowadzi kursy – też przez Skype!
Marto a Ty z mężem prowadzicie w Polsce coś?
Hey, właśnie miałam odpisać na Twój (przemiły) poprzedni komentarz. Mieszkamy w Londynie, więc niestety nie prowadzimy kursów w Polsce (przynajmniej nie na razie!). Ale planujemy kurs małżeński lub przed-małżeński (jeszcze decydujemy) – prawdopodobnie pod koniec września – i jest możliwość dołączenia na Skypie – z tym, że będzie pewnie po angielsku… nie wiem jak u Was z ang? Mogę dać Ci więcej info jak już będziemy wiedzieć co i jak! ;**
Ewentualnie mogę Was skontaktować z osobami, które prowadzą ten kurs co my (2=1) w Polsce;)
Niestety nie ma „NAS”, zerwał ze mną dość brutalnie :/
Nawet nie chciał porozmawiać, choć ja bardzo chciałam. Podjudzał w sobie jakieś stare urazy do mnie za które już dawno go przeprosiłam. Mam wrażenie że dzieje się z nim coś niedobrego. Zarówno ja jak i on jesteśmy za granicą na wymianie studenckiej ale w różnych częściach Niemiec. Zostaje mi tylko zaakceptować sytuację i modlić się by na nowo odnalazł Pana Boga. Tak mi żal na serduchu że nie wyszło :/
Ojej, strasznie mi przykro Dianko. Masz rację, pozostaje Ci modlić się o niego i o Waszą relację.
Wiesz, jeśli jesteś blisko Boga, to On kieruje Twoimi krokami, więc zaufaj Mu…
Pozwól poprowadzić się przez te niełatwe chwile. Modlę się, żeby to był dla Ciebie czas, kiedy zbliżysz się do Niego.
Taki czasu wyjazdu też może być w tym pomocny…
A co do Twojego chłopaka… może spędź trochę czasu, modląc się o niego,a potem, jeśli ciągle bedziesz czuła taką potrzebę, napisz do niego maila z Twoimi uczuciami? Musisz być tylko gotowa na to, że być może nie dostaniesz odpowiedzi, albo że będzie bolesna.
Niech On teraz leczy Twoje rany.
Ściskam Cię mocno i pisz jeśli mogę jakoś pomóc…
M :*